اساس آئین وهابیت را دو چیز تشکیل میدهد:
1- هدم و نابودی آثار رسالت و اصالتهای باقی مانده از دوران پیامبر(ص) و صحابه و تابعان، به گونهای که چیز ملموس از آن زمان باقی نماند، و همه این کارها را در پوشش «توحید» و مبارزة با «شرک» انجام میدهند. از این جهت کلیه قبور متعلق به صحابه و عترت پیامبر و تابعان و علما و شخصیتهای اسلامی را نابود کرده و با خاک یکسان میکنند. و اگر از مسلمانان جهان نمیترسیدند، قبر پیامبر را نیز ویران کرده و به صورت مصلی درمیآوردند.
در اثر این «تز» نامعقول، قبور ائمه چهارگانه شیعه و عموی پیامبر(ص)، و قبر عبدالله پدر آن حضرت و قبور کلیه صحابه در بقیع ویران گردید، و به صورت تل خاکی درآمد، روشن است که استعمار ملتی که گذشته خود را فراموش کند، بسیار سهل و آسان میباشد.
امروزه برای بسیاری از مسیحیان غرب، وجود مسیح مریم و حواریون او به صورت یک افسانه تاریخی درآمده و در اصل وجود چنین شخصی با تمام خصوصیاتی که دارد، شک و تردید دارند، چرا که اثر ملموسی از مسیح و یاران او درست نیست. اگر خدای نکرده، اصالتهای اسلامی دستخوش چنین ناجوانمردی شود، راه برای انکار اصل وجود پیامبر اسلام و یاران او آسان خواهد بود.
2- پائین آوردن مقام و موقعیت شخصیتهای الهی از پیامبران و اولیاء در حال حیات و ممات، بعنوان اینکه آنان تنها بازگو کنندگان دستورات الهی بودند، و رسالت آنها در این قسمت با مرگ آنان پایان یافته و تفاوت چندانی با امت خود ندارند.
این دو اصل، دو پیآمد بسیار ناگوار داشت.
الف: آئین اسلام به صورت یک آئین خشک معرفی شد که هر نوع حرکت و تحول، رنگ و شرک و دوگانه پرستی به خود گرفت، به گونهای که احترام آموزگاران الهی به صورت برگزاری یادواره نیز شرک اعلام گردید. گوئی باید ارتباط بشر با گلهای سر سبد آفرینش قطع شود، و از اسلام جز کتاب، و احادیث (کذایی) چیزی باقی نماند.
ب: ایجاد تفرقه در میان مسلمین، به گونهای که جهان تسنن دچار تفرقه شد و جنگهای خونینی به راه افتاد، بیشتر دانشمندان بزرگ مصر و عراق و شام و لبنان در این سه قرن، پاسی از وقت خود را صرف نقد این مسلک نمودند.
اساس آئین وهابیت همان دو اصل است و دیگر عقائد آنان روی این دو اصل استوار است مانند:
1- تحریم ساختن سقف و سایبان روی قبور.
2- تحریم گزاردن نماز در مشاهد مشرفه.
3- تحریم مسافرت برای زیارت پیامبر اسلام و دیگر اولیاء نیکان.
4- تحریم توسل به اولیاء الهی پس از ممات.
5- تحریم تبرک و استشفاء.
6- تحریم درخواست شفاعت از شافعان واقعی.
7- تحریم برگزاری یادواره پیامبران و اولیاء الهی.
8- تحریم سوگند به غیر خدا.
9- تحریم نذر بر اولیاء الهی.
گوئی اسلام حکمی جز تحریم، و دعوتی جز مبارزه با فطرت انسان نداشته و انسان از چپ و راست پیوسته باید، الفاظ «شرک»، «حرام»، «ممنوع» را بشنود.
اساس آئین وهابیت را دو چیز تشکیل میدهد:
1- هدم و نابودی آثار رسالت و اصالتهای باقی مانده از دوران پیامبر(ص) و صحابه و تابعان، به گونهای که چیز ملموس از آن زمان باقی نماند، و همه این کارها را در پوشش «توحید» و مبارزة با «شرک» انجام میدهند. از این جهت کلیه قبور متعلق به صحابه و عترت پیامبر و تابعان و علما و شخصیتهای اسلامی را نابود کرده و با خاک یکسان میکنند. و اگر از مسلمانان جهان نمیترسیدند، قبر پیامبر را نیز ویران کرده و به صورت مصلی درمیآوردند.
در اثر این «تز» نامعقول، قبور ائمه چهارگانه شیعه و عموی پیامبر(ص)، و قبر عبدالله پدر آن حضرت و قبور کلیه صحابه در بقیع ویران گردید، و به صورت تل خاکی درآمد، روشن است که استعمار ملتی که گذشته خود را فراموش کند، بسیار سهل و آسان میباشد.
امروزه برای بسیاری از مسیحیان غرب، وجود مسیح مریم و حواریون او به صورت یک افسانه تاریخی درآمده و در اصل وجود چنین شخصی با تمام خصوصیاتی که دارد، شک و تردید دارند، چرا که اثر ملموسی از مسیح و یاران او درست نیست. اگر خدای نکرده، اصالتهای اسلامی دستخوش چنین ناجوانمردی شود، راه برای انکار اصل وجود پیامبر اسلام و یاران او آسان خواهد بود.
2- پائین آوردن مقام و موقعیت شخصیتهای الهی از پیامبران و اولیاء در حال حیات و ممات، بعنوان اینکه آنان تنها بازگو کنندگان دستورات الهی بودند، و رسالت آنها در این قسمت با مرگ آنان پایان یافته و تفاوت چندانی با امت خود ندارند.
این دو اصل، دو پیآمد بسیار ناگوار داشت.
الف: آئین اسلام به صورت یک آئین خشک معرفی شد که هر نوع حرکت و تحول، رنگ و شرک و دوگانه پرستی به خود گرفت، به گونهای که احترام آموزگاران الهی به صورت برگزاری یادواره نیز شرک اعلام گردید. گوئی باید ارتباط بشر با گلهای سر سبد آفرینش قطع شود، و از اسلام جز کتاب، و احادیث (کذایی) چیزی باقی نماند.
ب: ایجاد تفرقه در میان مسلمین، به گونهای که جهان تسنن دچار تفرقه شد و جنگهای خونینی به راه افتاد، بیشتر دانشمندان بزرگ مصر و عراق و شام و لبنان در این سه قرن، پاسی از وقت خود را صرف نقد این مسلک نمودند.
اساس آئین وهابیت همان دو اصل است و دیگر عقائد آنان روی این دو اصل استوار است مانند:
1- تحریم ساختن سقف و سایبان روی قبور.
2- تحریم گزاردن نماز در مشاهد مشرفه.
3- تحریم مسافرت برای زیارت پیامبر اسلام و دیگر اولیاء نیکان.
4- تحریم توسل به اولیاء الهی پس از ممات.
5- تحریم تبرک و استشفاء.
6- تحریم درخواست شفاعت از شافعان واقعی.
7- تحریم برگزاری یادواره پیامبران و اولیاء الهی.
8- تحریم سوگند به غیر خدا.
9- تحریم نذر بر اولیاء الهی.
گوئی اسلام حکمی جز تحریم، و دعوتی جز مبارزه با فطرت انسان نداشته و انسان از چپ و راست پیوسته باید، الفاظ «شرک»، «حرام»، «ممنوع» را بشنود.